Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 28 października 2024 r. zmarł w wieku 95 lat nasz Kolega
Jan Paweł Lewczyk
Serdeczny i oddany Przyjaciel, wieloletni członek Oddziału Wrocławskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich, aktywny działacz w wielu organizacjach społecznych. Zasłużony Senior SEP. Uhonorowany odznaczeniami państwowymi, regionalnymi i stowarzyszeniowymi.
Do ostatnich swoich dni zaangażowany w działalność stowarzyszeniową.
Serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie Zmarłego
składają
Prezes, Zarząd, koleżanki i koledzy z Oddziału Wrocławskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w poniedziałek 4 listopada 2024 r. o godz. 12,30 w Kaplicy na Cmentarzu Parafii Św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.
Życzeniem Rodzinyjest, by pieniądze przeznaczone na kwiaty, wieńce i znicze wpłacić na Fundację „Dorastaj z nami” na rzecz dzieci Żołnierzy poległych na misjach
Wysokie odznaczenie państwowe dla Kol. Andrzeja Hachoła
|
Dr inż. Andrzej Hachoł, prof. PWr, członek honorowy Stowarzyszenia Elektryków Polskich w dniu 28.10.2024 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie zostało nadane za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i wdrożeniowej, za popularyzowanie polskiej myśli naukowej oraz pracę na rzecz społeczeństwa.
Kol. Andrzej Hachoł przez dwie kadencje (2014-18 i 2018-22) pełnił funkcję prezesa Oddziału Wrocławskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich, a od 2022 r. jest członkiem Zarządu Głównego SEP. Jest także wieloletnim działaczem Naczelnej Organizacji Technicznej, gdzie zajmował się głównie współpracą z uczelniami, promowaniem nauki i techniki i prowadził komisje ds. młodzieży i studentów. Aktualnie jest członkiem Rady Krajowej NOT i Przewodniczącym Prezydium Wrocławskiej Rady Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT. Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Techniki Sensorowej i członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Inżynierii Biomedycznej.
Od 2018 r. jest przewodniczącym Rady Nadzorczej Komisji Egzaminacyjnych uprawnień zawodowych w dziedzinie elektryki SEP (eksploatacja i dozór; państwowe uprawnienia zawodowe nadzorowane przez Urząd Regulacji Energetyki), w latach 2003-2010 współorganizator i członek Rady Naukowej Centrum Inżynierii Biomedycznej PWr.
Za działalność naukową, dydaktyczną, organizacyjną i społeczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Wielokrotnie (ponad 20 razy) otrzymał nagrody Rektora Politechniki Wrocławskiej, dziekana wydziału za prace naukowo-badawcze, działalność zawodowo-organizacyjną, działalność dydaktyczną. Jest odznaczony medalem „Zasłużony dla Wydziału Elektrycznego PWr”. Posiada odznaczenia państwowe: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal złoty za długoletnią służbę, Medal srebrny Zasłużony dla rozwoju województwa dolnośląskiego.
Otrzymał najwyższe odznaczenia Stowarzyszeń nauko-technicznych: Szafirową Odznakę Honorową SEP, Diamentową Odznakę Honorową NOT, Złoty medal im. J. Kilińskiego za zasługi dla rzemiosła polskiego, medale SEP za działalność naukowo-techniczną, dydaktyczną i popularyzatorską w środowisku elektryków oraz młodzieży i studentów m.in.: Medal im. prof. J. Groszkowskiego, Medal im. prof. K. Idaszewskiego, Medal im. prof. S. Fryze.
Jest również Członkiem Honorowym Stowarzyszenia Elektryków Polskich oraz członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce. Szczególnie ceni sobie tytuł „Wyróżniający się nauczyciel, opiekun i sojusznik młodzieży” przyznany w 2018 r. przez Kapitułę Konkursu.
Kol. Andrzej Hachoł otrzymał odznaczenie na wniosek Wrocławskiej Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT. W imieniu Prezydenta RP wręczył je w Belwederze minister Andrzej Dera. W uroczystości uczestniczyli: Kanclerz Orderu Odrodzenia Polski Wiesław Johann oraz członek Kapituły Orderu Odrodzenia Polski prof. Maria Gintowt–Jankowicz.
W dniach od 24 do 27 października 2024 r. Koło nr 16 SEP przy KOGENERACJI S.A. zorganizowało dla swoich członków i sympatyków wycieczkę techniczną na Warmię i Mazury. W wycieczce wzięło udział 27 osób.
W pierwszym dniu zwiedzający udali się do Olsztyna – stolicy Warmii, w którym wraz z przewodnikiem zwiedzali m.in.: Zamek Kapituły Warmińskiej, fragmenty murów miejskich z Bramą Wysoką, XIV-wieczna konkatedra p.w. Św. Jakuba oraz Stary Ratusz.
W drugim dniu wycieczki odwiedzono:
Reszel a w nim zamek gotycki, Ratusz i fortyfikacje miejskie;
Sanktuarium Maryjne w Świętej Lipce;
Kętrzyn z gotyckim zamkiem i Ratuszem;
Gierłoż, w której główną atrakcją była dawna kwatera Hitlera zwana Wilczym Szańcem.
Kolejny dzień wycieczki to inne atrakcje regionu jak:
Piramida w Rapie, która jest grobowcem pruskiego rodu baronów von Fahrenheid. Wybudowano ją w 1811 roku, na bagnach w mazurskiej wsi Rapa (dawnej Angerapp), choć niektóre źródła datują jej powstanie na rok 1753 lub 1808. Zaprojektował ją nieznany bliżej architekt na wzór starożytnej egipskiej piramidy.
Wiadukty Północy, czyli Stańczyki – pozostałość ciekawej architektury komunikacji kolejowej w północnej części Mazur. Architekturą oba mosty nawiązują do rzymskich akweduktów i są najwyższą tego typu konstrukcją w Polsce.
Trójstyk w Bolciach. W miejscowości Bolcie, zbiegają się granice Polski, Litwy i Rosji (ściśle mówiąc należącego do niej tak zwanego Obwodu Królewieckiego). Jest to jeden z 6-ciu tego typu punktów styku znajdujących się na obrzeżach Polski.
W ostatnim dniu wycieczki grupa zwiedzała Giżycko w którym ważnymi atrakcjami były: Twierdza Boyen, most obrotowy, dawny zamek, port giżycki oraz marina i zabytkowe budynki miasta. Druga część zwiedzania miasta odbyła się od strony wodne,j czyli rejs statkiem pod hasłem „3 jeziora, 3 kanały”. Trasa rejsu wiodła malowniczym szlakiem wokół Wyspy Giżyckiej i prowadziła przez 3 jeziora (Niegocin, Kisajno, Tajty) oraz 3 kanały (Łuczański, Niegociński/Wilkaski, Piękna Góra).
Zarząd Koła nr 16 SEP przy KOGENERACJI S.A.
Jesienna Wycieczka Techniczna Koła 43 przy Zarządzie i Komisji Seniorów O. Wrocławskiego SEP do Dzierżoniowa
|
W dniu 19 października 2024 r. przy pięknej pogodzie grupa 30 uczestników wybrała się na wycieczkę.
Tym razem zwiedziliśmy piękny Dzierżoniów.
Pierwszym punktem zwiedzania był MŁYN HILBERTA. Obiekt pracował do roku 2016, a obecnie stanowi unikatowy zabytek techniki.
Zbudowany w latach 40-tych XIX wieku młyn składa się z trzech głównych części, związanych z etapami produkcji mąki oraz budynków pobocznych. Zakład początkowo pracował jako młyn parowy, a w 1930 r. zyskał napęd elektryczny. Podczas modernizacji w roku 1930 oprócz napędu elektrycznego młyn zyskał instalację przeciwpożarową – wieżę ciśnień i sieć tryskaczy.
Następnie, po przerwie na kawę, przewodnik oprowadził naszą grupę po Dzierżoniowie. Początki miasta to wiek XII. W 1159 r. powstał kościół Św. Jerzego ufundowany przez księcia Bolesława Kędzierzawego.
Z tego powodu w herbie miasta znalazł św. Jerzy zabijający smoka na tle murów miejskich. Motyw św. Jerzego jest widoczny w mieście w wielu miejscach. Miasto posiada dobrze zachowane mury miejskie i piękny, obecnie w trakcie remontu rynek. Tak jak we Wrocławiu na każdym kroku spotykamy figurki krasnali, tak w Dzierżoniowie w wielu miejscach widzimy stoliczki z odbiornikami radiowymi produkowanymi przez dzierżoniowską DIORę.
Spacerkiem nasza grupa dotarła do Muzeum Miejskiego, które mieści się w eklektycznym, XIX-wiecznym pałacyku, dawnej willi Cohnów, właścicieli jednej z pierwszych tkalni mechanicznych w Dzierżoniowie. W Muzeum zobaczyliśmy wystawy dotyczące historii regionu oraz unikatową ekspozycję, na której zgromadzono 100 modeli radioodbiorników wyprodukowanych przez dzierżoniowską DIORę.
Po obiedzie nasza grupa dotarła do Niemczy, gdzie zwiedziliśmy ostatnią atrakcję naszej wycieczki – Piernikarnię Śląską, która jest oddziałem Muzeum Ziemi Niemczańskiej. Choć w Polsce pierniki głównie kojarzą się z Toruniem, to mało kto wie, że piernikarską kolebką jest Śląsk. W Niemczy pierniki były wytwarzane już od 1455 roku (a może i wcześniej). Jeszcze na początku wieku w Niemczy istniały dwie piernikarnie. Od 2015 roku działa niemczańska Piernikarnia Śląska. Jej twórczyni, Karolina Klimek – historyczka sztuki i miłośniczka regionalnego dziedzictwa kultury, przywraca pamięć o tym pięknym, wielowiekowym rzemiośle. Wysłuchaliśmy wykładu i na koniec degustowaliśmy wyprodukowane ręcznie na miejscu w oryginalnych drewnianych formach smakowite pierniki.