Od ponad 20 lat, tradycyjnie, w ostatnim tygodniu maja odbywają się obrady Sympozjum Naukowo-Technicznego SEMAG. Tematem wiodącym wszystkich dotychczasowych Sympozjów była szeroka rozumiana elektryka, głownie z punktu widzenia zastosowań w przemyśle wydobywczym. Specyfika tej gałęzi przemysłu stawia przed projektantami, konstruktorami i eksploatatorami bardzo wysokie wymagania. Odnosi się to także do urządzeń i aparatury elektrycznej pracujących w trudnych warunkach środowiskowych i geologicznych. Tegoroczne Sympozjum SEMAG-2015 zatytułowane „ Elektrotechnika i Automatyka w Przemyśle Wydobywczym” odbyło się w dniach 25-27 maja. Gospodarzem i miejscem obrad był Hotel-Restauracja „Chata za Wsią” w Mysłakowicach k. Jeleniej Góry. W obradach Sympozjum  uczestniczyło 112 osób reprezentujących ponad 40 przedsiębiorstw i ośrodków naukowych. W pięciu sesjach tematycznych wygłoszono 27 referatów. Podczas Sympozjum ekspozycje o charakterze reklamowym zaprezentowało 9 firm. Sponsorem Sympozjum była Spółka Akcyjna ELEKTROTIM z siedzibą we Wrocławiu. Obrady Sympozjum odbywały się pod honorowym patronatem Dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej prof.dr hab.inż Waldemara Rebizanta i Prezesa Oddziału Wrocławskiego SEP dr Inż. Andrzeja Hachoła. Należy podkreślić, że uczestnicy Sympozjum wysoko ocenili zarówno część merytoryczną jak i organizacyjną obrad z zapowiedzią przyjazdu na kolejny SEMAG w roku 2016.

W dniach 22-24 maja br. na Politechnice Wrocławskiej odbyło się II Forum Komunikacji Liderów. Studenci i pracodawcy zastanawiali się nad tym, jak kontynuować transformację polskiej gospodarki, co wyróżnia Polaków oraz jak pobudzić kreatywność drzemiącą w młodym pokoleniu.

W tym roku organizacji II Forum Komunikacji Liderów podjął się Oddział Wrocławski SEP wraz z Politechniką Wrocławską. Forum zainaugurował profesor Eugeniusz Rusiński, prorektor ds. badań naukowych i współpracy z gospodarką Politechniki Wrocławskiej, który zaprezentował uczelnię, jej historię i przede wszystkim osiągnięcia w innowacjach i patentach. Uczestników przywitali też: profesor Waldemar Rebizant, dziekan Wydziału Elektrycznego PWr, dr Andrzej Hachoł, prezes Oddziału Wrocławskiego SEP i dr Ryszard Kordas z Zarządu wrocławskiej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT.

„Co wyróżnia Polaków – co się w nich ostatnio zmienia” – zaprezentował profesor Jacek Kurzępa ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej we Wrocławiu w wykładzie inauguracyjnym. Wyjaśnił różnice między pokoleniami dzisiejszych studentów i ich rodziców, a także zjawiska, które towarzyszyły okresowi transformacji ustrojowej w Polsce z początków lat 90. Potwierdził istnienie problemu w komunikacji tych dwóch pokoleń, bo „w tamtych czasach często gubiliśmy busolę zasad, pomijano praworządność, powstawały firmy – krzaki, które rzucały cień na działalność gospodarczą”. Młode pokolenie, które na ogół ma tendencję do krytykowania tego, co było, dziś często określane jest jako antysystemowe. Na drodze młodego pokolenia do osiągania sukcesów dość często stoi zwykłe lenistwo. Według statystyk tylko 4 proc. studentów korzysta z międzynarodowych programów wymiany Erasmus. – Jesteście pokoleniem bardzo egoistycznym – zarzucał młodzieży profesor Kurzępa – a perspektywa wsobna sprawia, że nie potraficie pracować w zespole. Najpierw bądźcie liderami własnego życia, a potem pomnażajcie to liderstwo z innymi.

Podobne stwierdzenia padały w debacie prowadzonej przez Grzegorza Lewickiego, dziennikarza „Wprost”, politologa i socjologa. W dyskusji wzięli udział: dr Tadeusz Lewandowski i dr Damian Derlukiewicz z Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej, Jarosław Jackowiak z IBM Polska, odpowiedzialny za współpracę z uczelniami i Bartosz Ciepieluch, dyrektor Europejskiego Centrum Oprogramowania i Inżynierii Nokia we Wrocławiu. Tematem debaty brzmiał: „Jak kontynuować transformację polskiej gospodarki? Co wyróżnia Polaków na tle innych krajów? Czy firmy oraz uczelnie są gotowe zatrudniać młodych kreatywnych ludzi?”. Dr Damian Derlukiewicz, były uczestnik  TOP 500 Innovators i stażysta  w Stanford University, porównywał styl pracy i zachowania studentów polskich i amerykańskich: – Innowacje w Polsce są prymitywne przez strach przed porażką i brak chęci do współpracy w grupie. U nas po jednym niepowodzeniu studenci się zniechęcają. W USA jest odwrotnie. Transformacja zachowań następuje bardzo powoli. Innym elementem niepożądanym jest egoizm sytuacyjny. Ten element musi być zmieniony. W USA rzadko się spotyka pojedyncze osoby zakładające firmę. Na ogół są to 2-3 osoby, bo w zespole ludzie się uzupełniają – mówił dr Derlukiewicz.

Dr Tadeusz Lewandowski zaznaczył, że ostatnio zauważa pod tym względem zmiany na lepsze. Coraz więcej studentów Politechniki Wrocławskiej chce działać w kołach naukowych, w których realizują ciekawe projekty, jak np. Formuła Student. – W takich kołach naukowych młodzi ludzie świetnie uczą się pracy w grupie, a ich zespoły działają jak małe firmy, w których trzeba zarządzać np. 40 osobami – mówił dr Lewandowski. Dyskutanci twierdzili, że pokolenie, które teraz wchodzi na rynek pracy, to dzieci tych, którzy musieli się odnaleźć w ciężkich czasach transformacji lat 80. i 90. Młodzi ludzie charakteryzują się wysokim poczuciem własnej wartości, przekonaniem, że dużo im się należy, często też mniejszą elastycznością w wykonywaniu powierzonych im przez pracodawcę zadań, niż ich starsi koledzy jeszcze 10 lat temu. – Przy tym dzisiejsi absolwenci mają całkiem inne podejście do innowacji – mówił Bartosz Ciepieluch. – Są bardziej ciekawi świata i nowinek, chcą mieć na to czas. Coraz lepiej też jest ze znajomością języków, zwłaszcza angielskiego.

Jarosław Jackowiak z IBM, który od 8 lat współpracuje ze studentami przy naborach na praktyki, stwierdził jednak, że wśród studentów „tylko 20 proc. jest takich, którym się coś chce, pozostałym 80 proc. zależy tylko na tym, żeby jakoś się prześlizgnąć. „Dyskutanci mówili, że wśród dzisiejszych absolwentów dominuje postawa „Pracuję, żeby żyć”, w przeciwieństwie do poprzedniego pokolenia, które „żyje, żeby pracować”. W debacie pojawił się też wątek braku polskich wiodących marek. Bartosz Ciepieluch zauważył, że Polacy mają potencjał, a nasze marki znane na całym świecie to najlepsze jachty i np. gry komputerowe. – Spójrzmy na Koreę – mówił. – W latach 90. była tam stagnacja i nikt nie słyszał o Samsungach ani o koreańskich samochodach…

Drugi dzień FKL odbył się w głównej mierze pod znakiem doskonalenia kompetencji komunikacyjnych. Jako pierwszy seminarium otwarte poprowadził pan Kamil Kozieł. Nosiło ono tytuł: Sztuka prezentacji. Temat jest niełatwy bowiem prezentacje to pięta achillesowa niejednego studenta, ale jak się okazało w trakcie spotkania również niejednego nauczyciela akademickiego. Zmorą uczelnianych wystąpień są przeładowane, nieciekawe prezentacje pod hasłem: „przetrwajmy do końca”. Skąd się biorą i dlaczego jest ich tak wiele wymagałoby zorganizowania dodatkowej dyskusji. Niemniej jednak pewne jest, że widownia zgromadzona na sali przejawiała chęć pozyskania wiedzy i szczere zainteresowanie tematem. Oprócz pozyskania wiedzy liczą się przecież okoliczności jej przyswajania. Pierwszy z prelegentów przekonywał, że uczynienie prezentacji interesującą nie jest aż tak trudne jakby się mogło wydawać. Dzięki propozycjom prowadzącego można było zapoznać się z wieloma technikami poprawiającymi sposób przekazywania treści, stworzyć właściwy plan prezentacji, wzmocnić przekaz wizualny i nauczyć się konstruowania przekonującej opowieści. Dla urozmaicenia swego wystąpienia ekspert sięgał po elementy sztuki stand-up’u i gry aktorskiej.

Kolejne wystąpienie poświęcone bezpieczeństwu informatycznemu i poprowadził pan Marcin Pieleszek. Pośród wielu pytań jedno wydawało się dominujące i stało się motywem przewodnim: Co się dzieje gdy „Internet” oznacza biznes? W trakcie spotkania można było usłyszeć w jaki sposób ustrzec się utraty danych firmy, kiedy i jak korzystać z sieci Wi-Fi, w jakich miejscach możemy być narażeni na kradzież danych i jakie są najnowsze „trendy” wśród złodziei informacji – czyli gdzie wzmocnić bezpieczeństwo swojej firmy. Ostatni z wykładów otwartych nosił tytuł: Zła wielozadaniowość. Autorem wystąpienia był pan Marek Kowalczyk, który zaangażował wszystkich zgromadzonych na sali w eksperyment ukazujący słabość wielozadaniowości. Całe wystąpienie należało do intensywnych, zaskakujących i kontrowersyjnych – swoboda posługiwania się słowem wykraczała poza ustalone dla akademików reguły. Czy to dobrze? – odpowiedzi były różne. Jednak można być pewnym, że dynamika wydarzeń była duża, pomarańczowe piłeczki – nagroda za dobre odpowiedzi – latały w powietrzu, wylosowano nagrodę książkową, a przede wszystkim publiczność dowiedziała się w czym tkwi problem niejednego bałaganu i jak uniknąć pokusy wielozadaniowości.

Równolegle z wykładami odbywały się warsztaty dla inżynierów doskonalące kompetencje komunikacyjne. Panel podsumowujący zwieńczył wysiłki warsztatowe tego dnia. Kolejny raz można było zaobserwować, że nie zawsze wyrafinowane intelektualnie argumenty łatwo zyskują posłuch, a te mniej odkrywcze, ale przedstawione z zaangażowaniem i pasją przyciągają uwagę. Dopiero przymuszeni biznesową rzeczywistością sięgamy po poradniki jak bronić swoich racji, prezentować poglądy, zabiegać o uznanie i prowadzić negocjacje. Tym razem studenci mieli okazję ćwiczyć i szlifować swoje umiejętności komunikacyjne w towarzystwie wysokiej klasy trenerów. Spontaniczne uwagi, miła, sprzyjająca otwartości atmosfera sprawiła, że wspólnie odkryć można było zalety i wady prowadzonej dyskusji panelowej pod wiele mówiącym tytułem: Czy Steve Jobs byłby w stanie pracować w polskiej firmie? Są w edukacji sprawy ważne i ważniejsze – tym razem na pierwszym planie znalazła się komunikacja i jak wielu uczestników FLK można powtórzyć: oby takich spotkań było na Politechnice więcej.

Przedstawiciele Akademickiego Koła SEP raz jeszcze pragną serdecznie podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w organizację wydarzenia. W sposób szczególny dziękują za wsparcie finansowe Oddziałowi Wrocławskiemu SEP, Politechnice Wrocławskiej oraz firmie Transition Technologies.

Więcej na:
https://pl-pl.facebook.com/FKLiderow
http://fkl.edu.pl/

W dniu 19 czerwca 2015 roku na Strzelnicy Wojskowej Pasternik w Krakowie odbyły się kolejne, III  Mistrzostwa Strzeleckie SEP. Nasz Oddział reprezentowali: Piotr Nowak, Jan Pytlarz i Patryk Klimkowski. Mimo niesprzyjającej pogody, zawody rozpoczęły się o godzinie 13:00, a udział wzięło 13 reprezentacji. Każda z drużyn rywalizowała w 6 różnych kategoriach: trzech drużynowych oraz trzech indywidualnych (po jednym zawodniku z każdej drużyny).

Biorąc pod uwagę poziom rywalizacji oraz doświadczenie pozostałych uczestników, nasi reprezentanci zajęli bardzo wysokie, III miejsce w klasyfikacji generalnej. Na tą część zawodów składały się następujące konkurencje:

–        strzelanie z AK-47 na odległości 100 metrów,

–        strzelanie z pistoletu sportowego na odległości 25 metrów

–        strzelanie z pistoletu centralnego zapłonu na odległości 25 metrów

Dodatkowo, ku zaskoczeniu wszystkich uczestników, Patryk Klimkowski zajął I miejsce w konkurencji indywidualnej „Trap” polegającej na strzelaniu do rzutek, natomiast Piotr Nowak zajął III miejsce w konkurencji „Dzik”, w której zadaniem było strzelanie z broni AK-47 do makiety przedstawiającej dzika.

Dyplomy, puchary oraz wyróżnienia wyjątkowo w tym roku wręczył osobiście Prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich, dr inż. Piotr Szymczak.

(-) Patryk Klimkowski

Data: 17.06.2015

Wycieczka techniczna do Farmy Wiatrowej Taczalin gmina Legnickie Pole .Obecnych 20 osób w tym Pani Elwira Mieszała –przedstawiciel firmy WSB Parki Wiatrowe Sp. z o.o.

W Centrum Kongresowym Politechniki Wrocławskiej Oddział Wrocławski SEP, jego Komisja Historyczna wspólnie z Wydziałem Elektrycznym i  Katedrą Energoelektryki Politechniki Wrocławskiej zorganizowały 15 czerwca 2015 r. Uroczystość setnej rocznicy urodzin Profesora Konstantego Wołkowińskiego (1915-1987). Uroczystość odbyła się pod Patronatem JM Rektora Politechniki Wrocławskiej Profesora Tadeusza Więckowskiego. Uczestników Uroczystości w imieniu Rektora powitał prof. Jerzy Walendziewski-  Prorektor,  Dziekan Wydziału prof. Waldemar Rebizant oraz prezes Oddziału Wrocławskiego SEP dr inż. Andrzej Hachoł.  Na uroczystej Sesji miały miejsce wystąpienia bliskich współpracowników Profesora. Tematy wystąpień:  : „Prof. Konstanty Wołkowiński – biogram bardzo skrócony”- prof. Henryka  Markiewicza, „Prof. K. Wołkowiński – działalność dydaktyczna i społeczna”-dr inż. Marek Szuba, „Prof. K. Wołkowiński – naukowiec, nauczyciel akademicki i inżynier”- dr inż. Witold Jabłoński. Uzupełniły je wystąpienia z sali w tym dr. inż. Karola Wołkowińskiego- syna Profesora. Sesję uświetnił występ zespołu Consonanza pod kierownictwem prof. Marty Kierskiej-Witczak.           Sesję prowadził prof. Jan Iżykowski –kierownik Katedry Energoelektryki. Uroczystość na Politechnice została poprzedzona Mszą św. i spotkaniem przy grobie Profesora. W uroczystości uczestniczyło 95  osób, w tym wiceprezesi Stowarzyszenia : Krzysztof Woliński i Krzysztof Nowicki, członkowie Zarządu Głównego SEP Dariusz Świsulski- przewodniczący Centralnej Komisji Historycznej SEP i Jan Pytlarz.

W załączeniu skrót  życiorysu Profesora

Skrót życiorysu Profesora Konstantego Wołkowińskiego.

            Urodził się 19.03.1915 r. na Wołyniu we wsi Szumbar. Maturę w Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Krzemieńcu uzyskał  w 1935 r. W tym też roku podjął studia na Oddziale Elektrotechnicznym Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.  Ukończył je w 1941 r. w uczelni, przemianowanej w 1939 r. na Lwiwśkij Politechnicznyj Instytut. Od 1942 r. pracował  jako kierownik elektrowni miejskiej w Krzemieńcu. Po zajęciu Krzemieńca przez Armię Radziecką w 1944 r. został skierowany do Ludowego Wojska Polskiego, w którym służył do sierpnia 1946 r. w stopniach od szeregowca do porucznika. Będąc  w wojsku, we Wrocławiu w 1945 r., uzyskał pozwolenie na pracę w godzinach pozasłużbowych  na Politechnice Wrocławskiej.

 Na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej Profesor Konstanty Wołkowiński pracował nieprzerwanie  40 lat, od 1 października 1945 r. do 20 września 1985 r.  Kolejno na stanowiskach  starszego asystenta, adiunkta, zastępcy profesora, starszego wykładowcy, docenta (1965-1968), profesora nadzwyczajnego (1968-1973) i profesora zwyczajnego (1973-1985). Równolegle z pracą naukowo-dydaktyczną na Politechnice Wrocławskiej prowadził działalność inżynierską w Zakładach Energetycznych Okręgu Dolnośląskiego w latach od 1946 r. do 1964 r., pełniąc kolejno funkcje kierownika biura technicznego podokręgu, dyżurnego ruchu w elektrowni wrocławskiej, kierownika biura technicznego okręgu, kierownika pracowni we wrocławskim „Energoprojekcie”, głównego inżyniera w biurze projektów okręgu i w końcu – doradcy technicznego działu studiów i planów perspektywicznych.

 Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 r. uchwałą Rady Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej. Stopień doktora habilitowanego nadała Mu w 1964 r. Rada Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Rozprawy będące podstawą nadania tych stopni naukowych dotyczyły zasad wymiarowania uziomów elektroenergetycznych. Badania w tej dziedzinie wykorzystał w książce” Uziemienia urządzeń elektroenergetycznych”, która doczekała się 4 wydań w latach 1954, 1956, 1967 i 1972. Wydanie czwarte stanowiło obszerną monografię, która w takim zakresie była unikalnym dziełem w skali międzynarodowej. Drugą pracą, kilkakrotnie wznawianą, była książka „Instalacje elektroenergetyczne” wyróżniona II nagrodą w konkursie Stowarzyszenia Elektryków Polskich na najlepszą książkę naukowo-techniczną wydaną w Polsce w latach 1959-1968.

Profesor Konstanty Wołkowiński był  inicjatorem i współautorem 2 podręczników akademickich „Urządzenia elektroenergetyczne” oraz „Komputerowe projektowanie urządzeń elektroenergetycznych”. Łączny Jego dorobek autorski i współautorski (książki, skrypty, artykuły w czasopismach naukowo-technicznych i materiałach konferencyjnych) wynosi 125 publikacji.

Profesor Konstanty Wołkowiński był 14 lat (1954-1968) kierownikiem Katedry Urządzeń Elektrycznych, 17 lat (1968-1985) kierownikiem Zakładu Urządzeń Elektroenergetycznych w Instytucie Energoelektryki. Przez 5 lat był prodziekanem, a następnie 15 lat (1966-1981) dziekanem Wydziału Elektrycznego. W kierowanej przez Niego Katedrze i Zakładzie obroniono 16 rozpraw doktorskich (w 14 był promotorem) i 6 rozpraw habilitacyjnych.

Profesor Konstanty Wołkowiński był inicjatorem i organizatorem lub współorganizatorem wielu międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych z dziedziny uziemień i ochrony przeciwporażeniowej.

Profesor Konstanty Wołkowiński był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Rady Naukowej COBR „Elektromontaż”, Rady Naukowej Zakładów Badawczych i Projektowych Miedzi „Cuprum”, Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Techniki Inżynierskiej.

W kadencjach od 1963 r. do 1987 był członkiem  Sądu Koleżeńskiego w Oddziale Wrocławskim SEP, a od 1985 r. pełnił funkcję przewodniczącego oddziałowego zespołu kwalifikacyjnego do spraw specjalizacji zawodowej inżynierów elektryków. Przez wiele lat był członkiem rady programowej „Wiadomości Elektrotechnicznych” oraz członkiem komitetu redakcyjnego Wydawnictw Naukowo-Technicznych.

 Profesor Konstanty Wołkowiński został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, honorowym tytułem: „Zasłużony Nauczyciel PRL”, ,, Medalem za Wybitne Zasługi dla Rozwoju Politechniki Wrocławskiej, Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotą Odznaką Honorową SEP, Medalem im. Prof. M. Pożaryskiego, Złotą Odznaka Honorowa NOT, Srebrnym Honorowym Medalem Kammer der Technik NRD. Krótko przed śmiercią XXIV WZD SEP, który odbył się w Gdańsku  w 1987 r. nadał Mu godność Członka Honorowego Stowarzyszenia Elektryków Polskich.  Był również członkiem honorowym Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Zmarł we Wrocławiu 1 listopada 1987 r. i został pochowany na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.